യാത്രാമൊഴി
പ്രകീര്ത്തിക്കപ്പെടുന്നത്
രണ്ട് സന്ദര്ഭങ്ങളിലാണ്.
മരണാനന്തരം
അനുശോചന പ്രസംഗങ്ങളില്....ഉദ്യോഗത്തില്
നിന്നും വിരമിക്കുന്ന
യാത്രയയപ്പ് പ്രസംഗങ്ങളില്....സദ്ഗുണങ്ങളും
, പ്രവര്ത്തികളും
അനുമോദിക്കപ്പെടുകയും,
അംഗീകരിക്കപ്പടുകയും
ചെയ്യുന്നതപ്പോള് മാത്രമാണ്
. വനോളം
വാഴ്ത്തും,
പുകഴ്ത്തും,
തീരാനഷ്ടമെന്നും
പറയും,
മേല്പ്പറഞ്ഞ
രണ്ട് അവസരങ്ങളിലും !
അതാണ്
നമ്മുടെ ഒരു രീതി.
ഇരുപത്തിയെട്ട്
വര്ഷം അധ്യാപനം എന്ന മഹോന്നത
കര്മ്മം യഥാവിധി നിര്വഹിച്ചു..
യാത്രയയപ്പും
, പ്രസംഗവും
വേണ്ടന്ന് സഹപ്രവര്ത്തകരോട്
സ്നേഹപൂര്വ്വം അഭ്യര്ത്ഥിച്ചപ്പോള്
അവര് അംഗീകരിച്ചു.
2017 മാര്ച്ച്
31 . രണ്ട്
വര്ഷം പ്രധാന അധ്യാപകനായും
പ്രവര്ത്തിച്ച് വിടപറയുന്ന
ദിവസം.
സ്ക്കൂള്
ഓഫിസില് പ്രധാന
അധ്യാപകന്റെ
കസേരയില് എന്റെ അവസാനത്തെ
നിമിഷങ്ങള്.മുന്
അധ്യാപകര്,
രക്ഷിതാക്കള്,
കുട്ടികള്
അങ്ങനെ ചിലര് ആശംസകളും ,
നന്ദി
വാക്കുകളും പറഞ്ഞ്
പിരിയുന്നു.മാനേജ്മെന്റ്
നല്കുന്ന "
സ്നേഹാദരങ്ങളോടെ
യാത്രയയപ്പ് "
വേദിയിലേക്ക്
കടന്നുചെല്ലാനുള്ള
വെമ്പലോടെയാണിരിക്കുന്നത്.
( ആ
ചടങ്ങ് ഒഴിവാക്കാന് പറ്റില്ല.
അതൊരു
പൊതു ചടങ്ങാണ്.)
അപ്പോഴാണ്
ആ അധ്യാപിക കടന്നു വന്നത്.
"ആശംസകള്"
നേര്ന്നു.
ആശംസാ
പ്രസംഗത്തിലെ അവസാന വാക്കുകള്
ഇങ്ങനെ.
“
ഇന്ന് കൂടി
സഹിച്ചാല് മതിയല്ലോ!
“
'അവരുടെ
ഒരു അവധി നിരസിച്ചതിനുള്ള
പ്രശംസ!
നോ
, താങ്ക്സ്
പറഞ്ഞില്ല .
സ്നേഹപൂര്വ്വം
തന്നതല്ലേ ,
അതും
സ്വീകരിച്ചു.
മേശപ്പുറത്ത്
ഒരു ആശംസ കാര്ഡ് ചില്ലിട്ടത്
ഇരിപ്പുണ്ട് .
8 C യിലെ
ജിഷ്ണു എന്ന കുട്ടി സമ്മാനിച്ചത്.
ഞനാ
കാര്ഡ് എടുത്തു.
അതിലെ
ലിഖിതം ഒരിക്കല് കൂടി വായിച്ചു.
Dear
teacher,
You rally inspire me
It' s your unique
guidance and methods
that urges me to excell
in all that I do .
Thanks
ചില്ലിട്ട
ആശംസ കാര്ഡും ,
ചില്ലിടാത്ത
ആശംസ കാര്ഡും ഞാനെടുത്തു.
എന്റെ
ഹൃദയത്തോട് ചേര്ത്ത്
വെച്ചിരിക്കുന്നു.